Hitzaren balioa
Fernando Buesaren bizitza
1994-2000
“Hain ahalegin handiak egin zituen une hartako euskal politikaren okerra erakusteko, ezen berau bere heriotzak auzitan jarri baitzuen gordintasun osoz”.
Isabel Celaá
XX. mendea erabat banandutako euskal gizarte batekin amaitu zen. Nazionalismo instituzionalaren norabide subiranistak bere bertsio erradikalarekin bat egitera eraman zuen. Estella-Lizarrako Akordioak terrorismoari amaiera emateko saiakera irudikatu zuen, nazionalista ez ziren herritarrak ikusezin bihurtzearen prezioan. Egoera horretan, indarkeria horien gainera erori zen, lehenik eta behin kale borroka bizirik mantenduz, eta gero, bi urte luzez iraun zuen krimen eta magnizidio segida batekin. Gizartea haustetik hurbilen egon zen unea izan zen, “berunezko urteen” amorru terroristara itzultzeko unea.
Euskal Fronte Nazionalaren estrategiak are gehiago hautsi zuen euskal gizarte zatitua. Irudian, kontramanifestazio abertzale batek Gesto por la Paz-ek egindako deialdiari erantzuten dio, ETA bahitutako Jose Mª Aldaya enpresaburua askatzea eskatzeko. (Argazkia: El Correo, 1997ko abuztuaren 21a).
1998
Estella-Lizarrako Akordioak, 1998ko irailaren 12an, Fronte Nazionalari forma eman zion. Fronte Nazionalak nazionalisten estrategia esklusiboa izan zuen adierazpide, ezker abertzalearen babesa zuen nazionalisten gobernua eta eta su-etena. (Kartela: Sancho El Sabio Fundazioaren funtsa).
1999
Arnaldo Otegik, Euskal Herritarrok-en izenean, legegintzaldiko ituna adostu zuen EAJ-EA koalizioarekin, 1999ko maiatzean, Estella-Lizarrako Akordioaren proposamen politikoa garatzeko. (Argazkia: El Correo).eo).
Kale borroka (gazte abertzaleen kale-indarkeria) aktibo mantendu zen abertzale ez zirenen aurka, 1998ko irailaren 19an Euskal Fronte Nazionalaren prozesuari laguntzeko ETAren su-etenak iraun zuen bitartean. (Argazkia: Arovite).
2000
Fernando Buesa, XX. mendearen amaieran, gobernu nazionalistaren eta bere Fronte Nazionaleko politikaren oposizioaren buru bihurtu zen. Irudian, Eusko Legebiltzarreko azken osoko bilkuran, 2000ko otsailaren 18an, emandako botoaren zentzua adieraziz. (Argazkia: El Correo).
¡Basta Ya! Kolektiboak manifestazio bat deitu zuen Donostian, 2000ko otsailaren 19an, euskal gizartearen alderdi ez-nazionalista babesteko orduan zegoen presio abertzale bortitzaren eta gobernuaren nagikeriaren aurka. Bertan Fernando Buesa izan zen. (Argazkia: El Correo).
¡Basta Ya! Kolektiboak manifestazio bat deitu zuen Donostian, 2000ko otsailaren 19an, euskal gizartearen alderdi ez-nazionalista babesteko orduan zegoen presio abertzale bortitzaren eta gobernuaren nagikeriaren aurka. Bertan Fernando Buesa izan zen. (Argazkia: El Correo).
2000ko martxoko hauteskunde orokorretarako “elkarrizketaren eta Bakearen alde” PSE-EEren kanpainaren hasierako leloa aldatu egin zen Fernando Buesaren hilketaren ondoren, “Bizitzaren eta askatasunaren alde” zioen beste goiburu batekin (kartelak: Antso Jakituna Fundazioaren funtsa).
Tentsioa eta banaketa soziala areagotu ahala, Fernando Buesa foro parlamentarioetan nabarmendu zen, bere hitzaldien zorroztasun, gogortasun eta bikaintasunagatik. (Argazkia: Arabako Batzar Nagusiak).
Hemen ikus daitezke Fernando Buesak Arabako Batzar Nagusietan eta Eusko Legebiltzarrean egindako hitzaldi garrantzitsuenetako batzuk. Oratoria bat zuen, tokiko batez bestekotik oso gora, eta oso sendoa eta sutsua zen tribunan, bere ohiko patxadarekin kontrastatuz.
Eusko Legebiltzarreko eserlekua
Fernando Buesak, II., III., IV., V. eta VI. Legegintzaldietan legebiltzarkide gisa, 40. eserleku hori bete zuen, eta Eusko Legebiltzarreko osoko bilkuren aretoan egon zen, 1982ko martxoaren 24an inauguratu zenetik 2003ko abenduaren 29ra arte.
